28 Marzec imieniny: Aniela, Sykstus, Joanna
*** POLECAMY ***




Zbuduj trwałą i szczęśliwą przyjaźń


Autor : Anna Grabka

CZYTAJ WIĘCEJ


STRONA GŁÓWNA
O MNIE
PUBLIKACJE
KONSPEKTY
ARTYKUŁY PLASTYCZNE
GRY I ZABAWY EDUKACYJNE
GRY I ZABAWY RUCHOWE
PEDAGOGIKA SPECJALNA
KSIĘGARNIA EDUKACYJNA
Projekty domów
REWALIDACJA
LOGOPEDIA
REWALIDACJA-KSIĄŻKI
KARTA NAUCZYCIELA
KWALIFIACJE NAUCZYCIELI
USTAWA O SYSTEMIE OŚWIATY
DLA NAUCZYCIELI
AWANS ZAWODOWY
POMOC MATERIALNA DLA UCZNIÓW
RELIGIA
GALERIE ZDJĘĆ
KSIĘGA GOŚCI
FORUM DYSKUSYJNE
SPONSORZY
KONTAKT





METODY I TECHNIKI BADAŃ PEDAGOGICZNYCH



Google
PROJEKTY DOMÓW


Jak napisać, przepisać
i z sukcesem obronić
pracę dyplomową?



TOP SECRET











ELEMENTY DRAMY

Drama jest sposobem wyrażania świata za pomocą działania. Jest metodą pedagogiczną, w której improwizacje nauczyciela i uczniów pozwalają kreować rzeczywistość. Opiera się na naturalnej skłonności człowieka do naśladownictwa i zabawy
oraz umiejętności życia fikcją.
W terapii zaburzeń zachowania u dzieci powszechnie zalecana jest terapia poprzez uczestnictwo w różnego rodzaju grach i zabawach. Szczególnym rodzajem są gry dramowe, gdzie udaje się powiązać pracę nad zagadnieniami społecznymi i procesami
integracyjnymi z aktywnością jednostki. We wszystkich formach dramy nacisk kładzie się na przeżywanie i doświadczanie.
Drama ze względu na swój charakter i specyfikę, wydaje się być metodą szczególnie adekwatną w pracy z dziećmi w młodszym wieku szkolnym, gdzie jednym z założeń metodycznych jest poznawanie świata przez zabawę. Szczególnie ważny jest ładunek
emocjonalny tej metody, stymulujący wyobraźnię i wpływający na trwałość poznawanych treści. Dziecko próbujące się porozumieć poprzez dramę, przekazuje prawdę o sobie.

Schemat dydaktycznego postępowania w zakresie dramy jest analogiczny do ogólnie przyjętych schematów zajęć szkolnych i przedstawia się następująco:
- wprowadzenie przez nauczyciela, elementy zaciekawiające, inspirujące (opowiadanie, zdarzenie, sytuacja wyjściowa inicjująca fikcję dramatyczną),
- przygotowanie uczestników do wejścia w role w formie różnych technik (rozmowy, dyskusje, scenariusz sytuacji, charakteryzowanie i rozpisywanie ról),
- 'odegranie ról' przez uczestników (przedstawienie efektów pracy),
- omówienie pracy uczniów (wspólna analiza i wartościowanie wykonywanych ćwiczeń, pytania, rozmowy, komentarze).
Nauczyciel posługujący się dramą jako metodą terapeutyczną, może stosować różne techniki, poczynając od prostych ćwiczeń i doświadczeń, poprzez wprawki dramatyczne (ćwiczenia intonacyjne, ruchowe, mimiczne), ćwiczenia dramowe (np. zmień zakończenie opowiadania, wywiad), 'stop-klatki', 'gry', 'rzeźby', 'obrazy', kończąc na strategiach związanych z wchodzeniem w role. Nie można tu pominąć prostych ćwiczeń, aktywizujących proces rozwoju pięciu podstawowych zmysłów: słuchu, wzroku, dotyku, smaku i węchu dla lepszego kontaktu i zrozumienia świata. Bardziej skomplikowane techniki dramowe zawierają takie ćwiczenia (elementy procesu dramy), jak: list, pamiętnik, dziennik, mapę, plan, kostium, rysunek, ćwiczenia głosowe, film i jego rodzaje, 'żywe obrazy', 'rzeźbę' i jej warianty, inscenizację i improwizację, wywiad, rozmowę. Punktem wyjścia ćwiczeń dramowych można uczynić pojęcia ogólne (miłość, tolerancja, ekologia), scenariusz, wiersz, muzykę i inne dźwięki, notatkę, przeżycia zapamiętane przez uczestników.
Zadania dramowe pobudzają zarówno wyobraźnię, jak i ekspresję ruchowo-mimiczną oraz ekspresję werbalną. Ekspresja ruchowo-mimiczna przejawia się poprzez gest, mimikę twarzy, pozę ciała, spontaniczny ruch, natomiast ekspresja słowna ujawnia się w czynnościach wyrażania emocji i przeżyć poprzez modulację barwy i dynamiki głosu, samodzielne próby tworzenia nowych połączeń słownych, krzyk, śmiech, recytację,opowiadanie, itp.

Cele edukacyjne dramy:
ˇ kształcenie wrażliwości uczniów,
ˇ doskonalenie umiejętności rozmowy o uczuciach własnych, wewnętrznych przeżyciach, stanach, lękach, kłopotach, radościach itp.
ˇ wyrażanie stanów psychicznych, uzewnętrznianie uczuć,
ˇ uświadomienie własnej indywidualności przy jednoczesnym poszanowaniu odrębności innych,
ˇ kształcenie określonych zachowań społecznych (pomoc słabszym, poświęcenie, poszanowanie, koleżeństwo itp.),
ˇ eliminowanie negatywnych zachowań wynikających z charakteru dziecka (poniżanie innych, kłamstwo, trema, wstyd, pycha),
ˇ panowanie nad emocjami, koncentracja,
ˇ doskonalenie mimiki, ekspresji, operowanie ciałem,
ˇ wzbogacanie słownictwa, frazeologii, zakresu pojęć,
ˇ doskonalenie umiejętności poprawnego władania językiem,
ˇ rozwijanie fantazji, pobudzanie do aktywności, odkrywanie rzeczy nowych,
ˇ przygotowanie do aktywnego uczestnictwa w życiu poprzez umiejętne      i świadome korzystanie z dóbr kultury (muzyki, tańca, pantomimy, literatury, teatru),
ˇ wdrażanie uczniów do skutecznego działania i samokształcenia,
ˇ zapewnienie harmonijnego rozwoju psychicznego i fizycznego.



KSIĘGARNIA EDUKACYJNA - POLECAM


Copyright©2005-2019 www.oligofrenopedagogika.pl
Aktualizacja 2019